Στο Δημοτικό Συμβούλιο, στις 15.7.2010, η Λαϊκή
Συσπείρωση κατέθεσε το παρακάτω σχέδιο ψηφίσματος κατά της ιδιωτικοποίησης
της ΕΥΔΑΠ. Το ψήφισαν και οι παρατάξεις: «Ενότητα Ανατροπή Έργο για το
Μαρούσι», «Μαρούσι Αδέσμευτη Φωνή» και «Αριστερή Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση
“Εκτός των Τειχών”(Αμαρουσίου)»
«Νερό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα!
Η κυβέρνηση της ΝΔ προχωράει
στην ολοκλήρωση του σχεδίου της ιδιωτικοποίησης του νερού, η οποία ξεκίνησε το 1999 με τη «μετοχοποίηση» της ΕΥΔΑΠ από
την κυβέρνηση Σημίτη και συνεχίστηκε αδιάλειπτα από όλες τις επόμενες
κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ή κυβερνήσεις συνεργασίας). Αξιοποιώντας το νομικό
πλαίσιο που έδωσε προίκα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τις Συμπράξεις Δημόσιου
Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), παραδίδουν στους ιδιώτες το 80% των αποθεμάτων
νερού της χώρας, σχεδιάζοντας την παραχώρηση στα πολυεθνικά κοράκια του
Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, που εκτείνεται σε τέσσερις
νομούς (Αιτωλοακαρνανίας, Φωκίδας, Βοιωτίας και Αττικής) και περιλαμβάνει τα
φράγματα του Μόρνου και του Ευήνου, την λίμνη Υλίκη, τα εξωτερικά αντλιοστάσια,
το κανάλι, με το οποίο το νερό έρχεται στην Αθήνα κτλ. Επί της ουσίας βγάζουν
στο σφυρί ζωτικές υποδομές της υδροδότησης του λεκανοπεδίου, εξέλιξη που θα έχει
αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα του νερού, την απρόσκοπτη πρόσβαση του λαού
σε αυτό, την τιμή του και ταυτόχρονα θέτει σε κίνδυνο τις θέσεις εργασίας των
εργαζομένων στο ΕΥΣ και γενικότερα στην ΕΥΔΑΠ.
Διαπράττουν ένα ακόμη έγκλημα
σε βάρος του λαού και της δημόσιας περιουσίας, το οποίο φυσικά κάποιοι θα
επιχειρήσουν να το εμφανίσουν σαν «αξιοποίηση». Είναι τεράστιες οι ευθύνες της
σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, για την κατάσταση που υπάρχει
σήμερα στο νερό. Είναι «πολλά τα ράμματα για τη γούνα» όλων αυτών, που σήμερα
δήθεν νοιάζονται να μην ιδιωτικοποιηθεί περαιτέρω το νερό. «Έστρωσαν το έδαφος»
για την εμπορευματοποίησή του, επικαλούμενοι και τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, και τώρα βγαίνουν στα κεραμίδια για όσα οι ίδιοι έφεραν και ψήφισαν. Ήταν
κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, που τάχα διαφωνεί τώρα, όταν το ελληνικό Δημόσιο απαίτησε
από την ΕΥΔΑΠ ΑΕ αναδρομική καταβολή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, ό,τι δηλαδή
κάνει και η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα! ΝΔ και
ΠΑΣΟΚ παρέδωσαν τη σκυτάλη στον ΣΥΡΙΖΑ, που συνέχισε το καθεστώς παραχώρησης
στους ιδιώτες του Κέντρου Επεξεργασίας Λυμάτων της Ψυττάλειας και της
Μεταμόρφωσης, παραδίδοντας στη συνέχεια και τη συντήρηση του δικτύου της
αποχέτευσης. Αποτελεί πρόκληση να μιλάνε για «νερό
κοινωνικό αγαθό», ενώ οι ευρωβουλευτές τους είτε ψήφισαν είτε δεν καταψήφισαν
στο Ευρωκοινοβούλιο την ευρωπαϊκή Οδηγία που προβλέπει ότι ως «φορέας ύδρευσης»
νοείται κάθε επιχείρηση, άρα και ιδιωτική. Στην πράξη, όλοι τους συμφωνούν με
την κεντρική κατεύθυνση ότι το νερό είναι εμπόρευμα και πηγή κέρδους και
επιδίδονται σε τακτικισμούς ανάλογα με το αν είναι κυβέρνηση ή αντιπολίτευση.
Η αλήθεια είναι ότι στο
πλαίσιο της ΕΕ και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί
να διασφαλίσει την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Σήμερα, η διαχείριση
του νερού προς όφελος του λαού προϋποθέτει την απαλλαγή του από τους νόμους της
αγοράς και του καπιταλιστικού κέρδους. Για να γίνει αυτό, απαιτείται σύγκρουση
με την καπιταλιστική ιδιοκτησία στον κλάδο του νερού και συνολικά στην
οικονομία, σύγκρουση με τα κόμματα που υπηρετούν αυτή την πολιτική, σύγκρουση
με την ΕΕ. Απαιτείται άλλη οργάνωση της οικονομίας, όπου η γη, τα δάση, οι
υδάτινοι πόροι, οι μονάδες επεξεργασίας νερού, τα δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, η
υποδομή αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία
και όχι εμπόρευμα. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης μπορεί να διασφαλίσει την
ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, την επαρκή και φτηνή υδροδότηση, την κατοχύρωση
και αύξηση των θέσεων πλήρους και σταθερής εργασίας, παράλληλα με την ασφάλεια
των εργαζομένων του κλάδου και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο αγώνας για νερό, ως
κοινωνικό αγαθό που καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες, είναι αγώνας που αφορά κάθε
έναν από εμάς, αφορά όλο το λαό. Παλεύουμε για να αποτρέψουμε τον σχεδιασμό του
ξεπουλήματος των υποδομών, που κλιμακώνει τις εξελίξεις στην πλήρη παράδοση του
νερού στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και απαιτούμε:
- Καμία ιδιωτικοποίηση στον κλάδο
του νερού και εμπορευματική λειτουργία. Το νερό δεν είναι εμπόρευμα, αλλά
κοινωνικό αγαθό.
- Νερό φτηνό και ποιοτικό για όλο
το λαό, μείωση της τιμής του κατά 50%, δωρεάν για τους ανέργους και τις
ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
- Καμία διακοπή νερού στα φτωχά
λαϊκά στρώματα.
- Μονιμοποίηση όλων των
εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
με βάση την ικανοποίηση των αναγκών του λαού της Αττικής και γενικότερα
των λαϊκών στρωμάτων των περιοχών που δραστηριοποιείται η ΕΥΔΑΠ.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι
Μαρία Καρλατήρα
Ειρήνη Σίμου»