Δήλωση Κώστα Δράκου, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Αμαρουσίου, σχετικά με την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων (21/10/2025)

 

Δήλωση Κώστα Δράκου, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Αμαρουσίου, για να αναγνωστεί στο Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου κατά την 19^η Τακτική Συνεδρίαση (21/10/2025).

Σχετικά με την καρκινογόνα καύση απορριμμάτων.

Θέλουμε να ενημερώσουμε τον λαό του Αμαρουσίου για ένα σημαντικό περιβαλλοντικό και υγειονομικό έγκλημα που δρομολογείται αυτή τη στιγμή και αφορά όλη τη χώρα.

Με απόφαση της κυβέρνησης δημιουργούνται έξι μονάδες καύσης (ΜΚ) σύμμεικτων αποβλήτων πανελλαδικά. Δηλαδή εν έτει 2025 θα καίγονται σκουπίδια με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγεία μας και το περιβάλλον.

Αυτές οι έξι μονάδες υπολογίζεται ότι θα αποτεφρώνουν μέχρι το 2030 1.300.138 τόνους αποβλήτων το χρόνο. Το οικονομικό όφελος για την 25ετία 2030-2054 αναμένεται ότι θα ανέχεται σε έξι δις ευρώ που θα τα μοιραστούν στους 6 από τους μεγαλύτερους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στη χώρα (ΤΕΡΝΑ, Metlen, MotorOil, Μεσόγειος, Aktor, ΔΕΗ). Ακόμα και η χωροθέτηση τους θα γίνει με βάση την απόφαση των αναδόχων, ούτε καν αποφάσεις του υπουργείου, των περιφερειών, των Δήμων.

Για την κατασκευή των μονάδων καύσης θα πληρώσει ο ελληνικός λαός 3 δις ευρώ. Για τη διαχείριση θα πληρώνει ο κάθε Δήμος 250€/τόνο που θα στέλνει για καύση, κόστος που θα μετακυληθεί με νέα τέλη στον δημότη. Θα πληρώνει ο δημότης 90-150€ ανά μεγαβατώρα για την ενέργεια που θα παράγεται από αυτές τις μονάδες. Τελικά θα «πληρωθούμε» όλοι μας με τον καρκίνο που αυτές οι μονάδες θα σπέρνουν.

Όσο και αν οι μονάδες καύσης (ΜΚ) που προωθούνται στο κυβερνητικό σχέδιο διαφημίζονται ως «υπερσύγχρονες» και «φιλοπεριβαλλοντικές», στην πράξη δεν εξασφαλίζεται η προστασία των εργαζομένων και του πληθυσμού από τις τεράστιες επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι στην πράξη, το αν και ποιες τεχνολογίες αντιρρύπανσης θα επιλεγούν, θα καθοριστούν με κριτήριο το «κόστος - όφελος» του επενδυτή.

Όπως δείχνει η διεθνής εμπειρία, η καύση απορριμμάτων εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την υγεία του λαού και το περιβάλλον, με καρκινογενέσεις και άλλα προβλήματα υγείας. Εκπέμπει ιδιαίτερα επικίνδυνους - καρκινογόνους αέριους ρύπους. Ο άνθρωπος εκτίθεται σε αυτές τις επικίνδυνες ουσίες και μέσω της τροφικής αλυσίδας όπου καταλήγουν αυτοί. Παράλληλα απαιτείται και η δημιουργία ΧΥΤΥ για να θαφτούν τα υπολείμματα της καύσης (περίπου 400χιλ τόνοι τοξικής τέφρας το χρόνο). Ακόμη πιο δύσκολη είναι η διαχείριση της «ιπτάμενης τέφρας», που βρίθει εξαιρετικά επικίνδυνων ρύπων.

Η καύση βεβαία θα αποτελέσει και την ταφόπετρα στην όποια ανακύκλωση γίνεται αυτή τη στιγμή.

Οι σχεδιασμοί αυτοί δεν προέκυψαν ξαφνικά. Αποτελούν στρατηγική της ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι σε όλη την Ευρώπη δημιουργούνται παντού τέτοιές μονάδες. Προωθούνται διαχρονικά από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Καθοριστική ήταν η συμβολή του ΣΥΡΙΖΑ για να ανοίξει σε επίπεδο σχεδιασμού ο δρόμος προς την καύση αποβλήτων με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) το 2015. Η κυβέρνηση της ΝΔ με το ΕΣΔΑ το 2020, το οποίο διεύρυνε παραπέρα το 2023, άνοιξε χώρο στους μονοπωλιακούς ομίλους των εργοστασίων καύσης. Σχεδιασμοί με τους οποίους τα Περιφερειακά Σχέδια υποχρεούνται να εναρμονιστούν.

Σήμερα παρότι η επιστήμη και η τεχνολογία δίνουν πολλές λύσεις για τη διαχείριση αποβλήτων, επιλέγεται η καύση απορριμμάτων, η ταφή, συνεχίζεται η επέκταση των χωματερών. Και αυτό συμβαίνει γιατί το κριτήριο επιλογής είναι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων σε βάρος της υγείας του λαού και μεγάλη οικονομική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων.

Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης δεν μπορεί να υπάρχει άλλο κριτήριο! Σήμερα όπου όλα πουλιούνται και αγοράζονται, ο φυσικός πλούτος και το περιβάλλον όχι απλά δεν προστατεύονται, αλλά μετατρέπονται σε εμπορεύματα και πεδίο δράσης επιχειρηματικών ομίλων.

Ολοκληρωμένη λύση για τη διαχείριση αποβλήτων μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου, ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, στον σοσιαλισμό, όπου η οικονομία θα βασίζεται στον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, την κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στη γη και στις τεχνικές υποδομές. Στο πλαίσιο αυτού του δρόμου ανάπτυξης, οι χρήσεις γης, η χωροθέτηση εγκαταστάσεων επεξεργασίας αποβλήτων και όσων χώρων τελικής διάθεσης (ΧΥΤΑ) απαιτηθούν, η επιλογή τεχνολογιών, οι όροι λειτουργίας εγκαταστάσεων, συνολικά η παρέμβαση του ανθρώπου στη φύση και το περιβάλλον θα καθορίζονται με βάση τα συνδυασμένα κριτήρια ικανοποίησης του συνόλου των κοινωνικών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.

Ενημερώνουμε τον λαό για αυτό το ευρείας έκτασης έγκλημα και τον καλούμε σε συστράτευση σε ένα πανελλαδικά συντονισμένο κίνημα ώστε να βάλει φρένο σε αυτή την πολιτική αλλά κυρίως να παλέψει για αυτό το ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης όπου κριτήριο θα είναι η κάλυψη των αναγκών του λαού και όχι το επιχειρηματικό κέδρος.

21/10/2025