Ιανουαρίου 25, 2014
ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
Τα παιδιά μας δεν είναι πελάτες, εμείς δεν είμαστε επαίτες!
Γενάρης 2014
Αφορμή για την ανοικτή αυτή επιστολή,με κάποιες προσωπικές σκέψεις και γνώμες, προς γονείς,εκπαιδευτικούς και διευθυντή του 16ου Δημοτικού σχολείου Μαρουσιού, στάθηκε η επιλογή του σχολείου (...μοναδικό ή από τα ελάχιστα στη Δ/νση Β' Αθήνας..) να συμμετάσχει σε πρόγραμμα, με γενικό τίτλο " Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να τρώνε πιο σωστά;"!!!
Η πρώτη γενική απάντηση είναι, μήπως το κυριότερο που χρειάζεται είναι μισθοί συντάξεις, δικαιώματα και συνθήκες εργασίας που να επιτρέπουν να καθορίζουμε εμείς τι θα τρώμε;
Γιατί σήμερα το σωτήριο έτος 2014,ο υποσιτισμός,η πείνα,η φτώχεια και η εξαθλίωση είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της εργατικής και λαϊκής οικογένειας.
Οι οικογένειες του σιναφιού (της τάξης) των Νιάρχων και λοιπών ,που είναι οι κύριοι υπαίτιοι της οικονομικής κρίσης, τέτοια προβλήματα δεν έχουν και έτσι μπορούν να κάνουν… business as usual!
«Σύμφωνα με στοιχειά έρευνας, του Ινστιτούτου Προληπτικής Περιβαλλοντικής και Εργασιακής Ιατρικής Prolepsis κατά τη σχολική χρονιά 2012-2013,το 27% των μαθητών σε περιοχές της Ελλάδας που έχουν πληγεί ιδιαίτερα από την κρίση, δηλώνουν ότι επιβιώνουν σε συνθήκες πείνας. Το 37% των μαθητών δηλώνουν ότι ζουν σε κατάσταση επισιτιστικής ανασφάλειας, και μόνο το 36% των μαθητών δηλώνει ότι έχει επάρκεια τροφής. Τα στοιχεία αυτά προέκυψαν από 16.000 ερωτηματολόγια που διανεμήθηκαν σε μαθητές 152 σχολείων σε περιοχές της Ελλάδας, που πλήττονται ιδιαίτερα από την οικονομική κρίση.
Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι αντίστοιχα ποσοστά επισιτιστικής ασφάλειας παρατηρούνται σε χώρες, όπως: Νότιος Αφρική (31%), Μπουρκίνα Φάσο (27%), Ινδονησία (21%), ενώ σε λιγότερo δυσμενή θέση από τις φτωχές περιοχές της Ελλάδος βρίσκεται η Ζιμπάμπουε (52%), η Μοζαμβίκη (43%) και το Μαλάουι (52%)».
Είναι τα γνωστά ΜΜΕ που ποτέ δεν ανταποκρίθηκαν στις κραυγές αγωνίας των γονιών για το φαινόμενο του υποσιτισμού, έκαναν «νούμερα» με την δυστυχία και την πείνα, ενώ στην αρχή το αμφισβητούσαν κιόλας…
Για τις αιτίες κουβέντα…!
Και ως εκ θαύματος η λύση ήρθε… από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και το προαναφερόμενο Ινστιτούτο που παρουσίασαν το Πρόγραμμα Σίτισης & Υγιεινής Διατροφής για το σχολικό έτος 2013-14. Στο Πρόγραμμα πέρα από το Ι.Σ.Ν., συμμετέχουν και το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (Κ.Ι.Κ.Π.Ε), η φαρμακευτική εταιρία Janssen και το μη κερδοσκοπικού οργανισμού της Johnson & Johnson, Corporate Citizenship Trust.
Ο στόχος, λέει, του Προγράμματος είναι διττός: θα δώσει ανάσα για 50.000 μαθητές …και έτσι εισάγονται στα σχολεία, και στην οικογένεια, νέα διατροφικά πρότυπα και συνήθειες που προάγουν την υγιεινή ζωή. Το Ίδρυμα σε ρόλο παιδαγωγού, θα κάνει και ημερίδες…
Είναι τα γνωστά ΜΜΕ που ποτέ δεν ανταποκρίθηκαν στις κραυγές αγωνίας των γονιών για το φαινόμενο του υποσιτισμού, έκαναν «νούμερα» με την δυστυχία και την πείνα, ενώ στην αρχή το αμφισβητούσαν κιόλας…
Για τις αιτίες κουβέντα…!
Και ως εκ θαύματος η λύση ήρθε… από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) και το προαναφερόμενο Ινστιτούτο που παρουσίασαν το Πρόγραμμα Σίτισης & Υγιεινής Διατροφής για το σχολικό έτος 2013-14. Στο Πρόγραμμα πέρα από το Ι.Σ.Ν., συμμετέχουν και το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (Κ.Ι.Κ.Π.Ε), η φαρμακευτική εταιρία Janssen και το μη κερδοσκοπικού οργανισμού της Johnson & Johnson, Corporate Citizenship Trust.
Ο στόχος, λέει, του Προγράμματος είναι διττός: θα δώσει ανάσα για 50.000 μαθητές …και έτσι εισάγονται στα σχολεία, και στην οικογένεια, νέα διατροφικά πρότυπα και συνήθειες που προάγουν την υγιεινή ζωή. Το Ίδρυμα σε ρόλο παιδαγωγού, θα κάνει και ημερίδες…
Κύριοι,
Ξέρουμε τι κάνει καλό στα παιδιά μας, λεφτά δεν έχουμε να τα αγοράσουμε: το καλό κρέας, το φρούτο το αψέκαστο, το φρέσκο γάλα! Και δεν έχουμε λεφτά, όχι γιατί είμαστε τεμπέληδες, αλλά γιατί η κρίση «σας», μας τσακίζει.
Στόχος τους το κουκούλωμα του προβλήματος και η αυτοπροβολή τους. Δίνουν ψίχουλα στα παιδιά μας, από τα τεράστια ποσά που κερδίζουν από τη δική μας δουλειά, …για να μας κλείσουν το στόμα. Για να πούμε «να και οι χορτάτοι συμπονούν τα πεινασμένα παιδιά, … είναι καλοί άνθρωποι!». Γι’ αυτό και ότι κάνουν το χιλιοδιαφημίζουν.
Η δήλωση της κυρίας Έλλης Ανδριοπούλου, Λειτουργικής Διευθύντρια του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είναι χαρακτηριστική: «Το Ίδρυμα στηρίζει ενεργά τέτοια προγράμματα, .., τα οποία οπλίζουν τους συνανθρώπους μας με δύναμη και την πεποίθηση ότι εάν υπάρχει συλλογικότητα, θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε καλύτερα στις σύγχρονες προκλήσεις της εποχής μας».
Η πείνα, λοιπόν, «των καημένων» των παιδιών μας είναι σύγχρονη πρόκληση…!;
Οι εργαζόμενοι,άνεργοι,αυτοαπασχολούμενοι γονείς, μαζί με τους παιδαγωγούς,απαιτείται να διεκδικήσουμε:
Ξέρουμε τι κάνει καλό στα παιδιά μας, λεφτά δεν έχουμε να τα αγοράσουμε: το καλό κρέας, το φρούτο το αψέκαστο, το φρέσκο γάλα! Και δεν έχουμε λεφτά, όχι γιατί είμαστε τεμπέληδες, αλλά γιατί η κρίση «σας», μας τσακίζει.
Στόχος τους το κουκούλωμα του προβλήματος και η αυτοπροβολή τους. Δίνουν ψίχουλα στα παιδιά μας, από τα τεράστια ποσά που κερδίζουν από τη δική μας δουλειά, …για να μας κλείσουν το στόμα. Για να πούμε «να και οι χορτάτοι συμπονούν τα πεινασμένα παιδιά, … είναι καλοί άνθρωποι!». Γι’ αυτό και ότι κάνουν το χιλιοδιαφημίζουν.
Η δήλωση της κυρίας Έλλης Ανδριοπούλου, Λειτουργικής Διευθύντρια του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είναι χαρακτηριστική: «Το Ίδρυμα στηρίζει ενεργά τέτοια προγράμματα, .., τα οποία οπλίζουν τους συνανθρώπους μας με δύναμη και την πεποίθηση ότι εάν υπάρχει συλλογικότητα, θα μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε καλύτερα στις σύγχρονες προκλήσεις της εποχής μας».
Η πείνα, λοιπόν, «των καημένων» των παιδιών μας είναι σύγχρονη πρόκληση…!;
Οι εργαζόμενοι,άνεργοι,αυτοαπασχολούμενοι γονείς, μαζί με τους παιδαγωγούς,απαιτείται να διεκδικήσουμε:
1) από την κυβέρνηση και τους τοπικούς άρχοντες, που τσακίζουν τη λαϊκή οικογένεια με φόρους και χαράτσια, να μαζέψουν όλο αυτό το χρήμα που «περισσεύει» από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και φτάνει για να κάνουν αγαθοεργίες …
2) να πιέσουμε για να εξασφαλιστεί εδώ και τώρα ένα πλήρες υγιεινό γεύμα για όλα τα παιδιά χωρίς σπόνσορες, χορηγούς και Μ.Κ.Ο.
Τα παιδιά μας δεν είναι πελάτες, εμείς δεν είμαστε επαίτες!
Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και κ. Διευθυντά, "ένας"παιδαγωγός στη μεγάλη κρίση του 1932,έγραψε σε ένα γράμμα.
"...Ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο μικροεπαγγελματίας, ο υπάλληλος ζούνε μέσα σε μια αδιάκοπη αγωνία. Από τη μια βλέπουνε το πενιχρό τους μεροδούλι να γίνεται κάθε μέρα λιγότερο , τη στιγμή που όλα ακριβαίνουν, ή βλέπουνε τα λιγοστά προιόντα του ολόχρονου μόχθου τους να μένουν απούλητα ή να πουλιούνται σε τιμές εξευτελιστικές. Από την άλλη, κάθε μέρα κρούει την πόρτα τους το σκιάχτρο της αναδουλιάς με τη συντρόφισσά της , την πείνα. Και σ' όσα σπίτια μπει μέσα το μεγάλο κακό ρημάζουνε πια.
Άγριος πόλεμος κοινωνικός έχει ξεσπάσει και οι πεινασμένοι διεκδικώντας τα πιο απλά δικαιώματά τους στη ζωή, γίνονται θύματα κι από τούτη την πλευρά. Μα απ' όλους τους κυνηγημένους και τους απόκληρους τα τραγικότερα θύματα είναι τα παιδιά. Το παιδί του προλετάριου, το παιδί του φτωχού αγρότη, το εργαζόμενο παιδί, το παιδί του βιοπαλαιστή ήτανε πάντα σε θέση σκληρή και μειονεκτική. Μα τώρα έγινε πια η μοίρα του αβάσταχτη.
Η φτωχή μάνα, που είναι υποχρεωμένη να δουλέβει από την αυγή ως τη νύχτα μακριά από το σπίτι της, αφήνει τα παιδιά της ολημερίς στο έλεος του δρόμου., του διαβάτη και της γειτόνισσας, τ' αφήνει να κυλιούνται στη λάσπη και στο χώμα για να τους φέρει το βράδυ λίγο ψωμί, χωρίς να προφταίνει και χωρίς να μπορεί ούτε μια ματιά να τους ρίξει, σκοτωμένη καθώς είναι από την κούραση."
και καταλήγει το γράμμα,
"... Απέναντι στην απέραντη τούτη τραγωδία, που πλημμυρίζει τα σκοτεινά υπόγεια και τις υγρές αυλές μέσα στις πολιτείες, τα χαμόσπιτα των συνοικισμών και τις καλύβες της αγροτιάς σ' όλη τη χώρα, η βοήθεια που η επίσημη και ιδιωτική φιλανθρωπία καταπιάνεται να δώσει δεν είναι ούτε σα σταγόνα νερού σε φλογισμένο καμίνι. Τα ελατήριά της άλλως τε δεν είναι καθαρά. Για να υπάρχει της χρειάζεται να υπάρχουνε θύματα. Ο φτωχός εργαζόμενος λαός που είναι το θύμα, και τα παιδιά που είναι διπλά θύματα, πρέπει να ζητήσουνε και να βρούνε τη βοήθεια και την απολύτρωση από τον ίδιο τον εαυτό τους.
Δεν πρέπει να περιμένουν τη σωτηρία τους από την άλλη πλευρά. Και του πιο αδύνατου η δύναμη διπλασιάζεται, όταν ενώσει τη λιγοστή του μπόρεση με την προσπάθεια των συντρόφων του. Όταν ο εργάτης , ο αγρότης, ο φτωχός εργαζόμενος λαός νιώσει μιαν ολοκληρωτική αλληλεγγύη να τον ενώνει με όλους τους συντρόφους του στη δυστυχία και μέσα στα σύνορα της χώρας κι όξω απ' αυτή σ' όλες τις χώρες της γης, και όταν κινηθεί ομόψυχα και ολόψυχα να βοηθήσει τον εαυτό του και τους άλλους, τότε θα βρει το δρόμο της ανακούφισης και της σωτηρίας. Αλληλεγγύη των δυστυχισμένων! Να το σύνθημα μιας καινούργιας δράσης, που μπορεί να φέρει τα πιο χειροπιαστά αποτελέσματα. Αλληλεγγύη οργανωμένη , ενεργητική ζωντανή, θετική και έμπραχτη, είναι ο πρώτος όρος της σωτηρίας.
Η εργατική τάξη, το πιο συνειδητό και το πιο οργανωμένο κομμάτι του εργαζόμενου λαού, πρέπει να βαδίσει πρώτη το δρόμο αυτό στην ολότητά της ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣΑθήνα Δεκέμβρης 1932
Φωτόπουλος Θανάσης
Κομμουνιστής δημοτικός σύμβουλος
με τη Λαϊκή Συσπείρωση
με τη Λαϊκή Συσπείρωση
