Νοεμβρίου 28, 2012
ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
Δεν μπορούμε άλλο να περιμένουμε,να καθυστερούμε, να "δοκιμάζουμε" , να παραχωρούμε τη δύναμή μας , είτε στους κοσμοπολίτες,είτε στους φασίστες υπηρέτες του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Βγαίνουν επιθετικά και δηλώνουν ότι η γη δε γυρίζει.
Βγαίνουν επιθετικά και δηλώνουν ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από τις αλυσίδες.
Βγαίνουν επιθετικά και δίνουν εντολή στο λαό να αυτοπροσδιοριστεί σαν σκλάβος εσαεί. Λες και δεν είναι οι σχέσεις παραγωγής που ορίζουν το είναι του ανθρώπου.
Νιώθουν παντοδύναμοι. Κι έχουν λόγους. Επένδυσαν χρόνια και χρόνια στον ευνουχισμό του εργατικού κινήματος. Εχουν λόγους που θέλουν τώρα να εισπράξουν. Δεν έχουν εξασφαλίσει μόνο την άκρα του τάφου σιωπή στα συνδικάτα που ελέγχουν, αλλά έχουν έγκαιρα διαμορφώσει και την επόμενη στρατιά εργατοπατέρων που τώρα εμφανίζεται σαν εναλλακτική εντός των τειχών. Διάβαζε ονόματα, θυμήσου ρόλους: Από τον Τσουκαλά της ΟΤΟΕ που σήμερα εμφανίζεται ως ΣΥΡΙΖΑ, ως τον Κουτσούκο της ΑΔΕΔΥ που σήμερα ποζάρει δίπλα στο Βασιλόπουλο του ναυτιλιακού κεφαλαίου και του ΣΥΡΙΖΑ. Τον Κολλά,τον Φωτόπουλο της ΔΕΗ, τους εργατοπατέρες της ΠΟΕ-ΟΤΑ που βγαίνουν στα κεραμίδια για να υπερασπιστούν τον εκσυγχρονισμό του καπιταλισμού, για να γιατρέψουν το τέρας.
Τα πράγματα δείχνουν ότι δεν είναι εύκολα για τους εργάτες.
Κι όμως, η γη γυρίζει.
Οι εργάτες στη χαλυβουργία,στην ανακύκλωση του Ηρακλείου στη Κρήτη ,στη phonemarketing... δεν υπέκυψαν στο ρεαλισμό του εφικτού.
Οι υπάλληλοι του ΙΚΕΑ βγήκαν στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης, ήρθαν σ' επαφή με το ταξικό κίνημα, το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων και το ΠΑΜΕ, παραμέρισαν τους εργατοπατέρες, έκαναν συνέλευση και στις δυο πρώτες κιόλας μέρες του αγώνα τους κατάληξαν να δηλώνουν απ' τα μεγάφωνα της απεργίας: «ο Φουρλής δεν μπορεί χωρίς τους υπαλλήλους, εμείς μπορούμε χωρίς τον Φουρλή». Άλμα συνείδησης. Σπορά που υποχρεώνει τον καπιταλιστή να πάρει σοβαρά υπόψη τι έχει φυτρώσει στο «χωράφι του». Ώσπου οι εργάτες να αμφισβητήσουν την ιδιοκτησία και στο «χωράφι».
Στη Wind η απάντηση δόθηκε αμέσως με γενική συνέλευση και απόφαση για απεργία,το ίδιο στη Forthnet.
Οι γενικές συνελεύσεις που τόσο πολύ αποφεύγουν οι εργατοπατέρες αναδεικνύονται εργαλείο πρώτης γραμμής.
Όλα αλλάζουν. Αρκεί να είναι εκεί οι πρωτοπόροι της ταξικής πάλης. Αρκεί να αποκτά άλλο περιεχόμενο η έννοια της θυσίας. Από το «καμιά θυσία για την πλουτοκρατία», στο «όλα για τον αγώνα».
Τότε οι σχέσεις μέσα στο χώρο της παραγωγής, το πάντρεμά τους με το ταξικό εργατικό κίνημα, η άμεση αντιπαράθεση με τον καπιταλιστή, αλλάζουν συνειδήσεις.
Τώρα χρειάζεται κάθε χώρος δουλειάς, κάθε γειτονιά να γίνει κάστρο αντίστασης-ρήξης-ανατροπής.
Παραμερίζοντας τους εκβιαστές του ευρωμονόδρομου, τσακίζοντας μνημόνια και αφεντικά, οι εργατοϋπάλληλοι σε συμμαχία με τους μικρομεσαίους μαγαζάτορες και βιοτέχνες, τους φτωχούς αγρότες, μπορούν σήμερα να καθυστερήσουν τα βάρβαρα μέτρα και ταυτόχρονα να απαιτήσουν όλη την εξουσία!
Σήμερα υπάρχει συσσωρευμένη εμπειρία, αυτοί που είχαν ταράξει στο "ψέμα" το λαό για την Ευρωπαϊκή Ένωση της σύγκλισης, της αλληλεγγύης , της ανάπτυξης
μαζί με τους άλλους που πανηγύριζαν για τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες , για την παγκόσμια ειρήνη,για την ευρώπη των λαών,
έρχονται σήμερα και αυτοανακηρύσσονται λαϊκοί σωτήρες.
Οι αστική τάξη τα τελευταία χρόνια χρησιμοποίησε,έφτιαξε κυβερνήσεις "εθνικής ενότητας",προετοιμάζει "αριστερή" κυβέρνηση ανάχωμα και διαχείρισης της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και της αποπομπής μας από την Ε.Ε, καίει τις εφεδρείες της δεξιές-κεντρώες,αριστερές,ναζιστικές.
Αυτοί έκαναν πλάτες στο μεγάλο κεφάλαιο, το γιγάντωσαν δίνοντάς του δισεκατομμύρια με επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές, τσακίζοντας μισθούς,συντάξεις,
Οι "αριστεροί" υποστηρικτές του καπιταλισμού μιλάνε για κρίση χρέους, κρίση των τραπεζών,λες και οι τραπεζίτες τα λεφτά των λαών τα κρατάνε στα σεντούκια και δε τα επενδύουν στις βιομηχανίες, στα καράβια, στις κατασκευές, στην ενέργεια, στην υγεία, στις νέες τεχνολογίες. Το "αντιμνημονιακό" συνονθύλευμα ,σοσιαλδημοκρατών ,ανεξάρτητων ελλήνων , ναζιστών, νεοαριστερών κ.λ.π, αυτό που θέλουν είναι να βάλουν κάτω απ' το χαλί τη βρώμα , να κρύψουν την απανθρωπιά του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος.
Αυτοί μαζί με τα παπαγαλάκια τους στις τηλεοράσεις σκούζουν ότι τα εργοστάσια,μικρομάγαζα,σχολεία,νοσοκομεία , τα κλείνουν οι εργάτες γιατί διεκδικούν κάτι παραπάνω από ένα πιάτο ρύζι, αλλά κάνουν την πάπια και δεν βγάζουν μιλιά , όταν ο Μάνεσης κλείνει την χαλυβουργία, όταν στο Λάτση χαρίζεται το κέντρο τύπου,όταν η cosco γίνεται το αφεντικό στα λιμάνια, η χοχτιφ στο αεροδρόμιο. Αυτοί τάχα νοιάζονται για να μένουν ανοιχτοί π.χ οι παιδικοί σταθμοί τις ημέρες απεργίας και οι ίδιοι τους κλείνουν οριστικά με την πολιτική που εφαρμόζουν στους Δήμους.
Αυτοί που πανηγυρίζουν για τα δάνεια,για τις επενδύσεις των πολυεθνικών, που σε λίγο καιρό θα μεταφέρουν τα εργοστάσιά τους, τις υπηρεσίες τους στην φθηνή σε μισθούς και εργατικά δικαιώματα Ελλάδα,
είναι οι ίδιοι που αύριο θα καλούν σε νέες θυσίες για να "διατηρήσει" ο λαός το επίπεδο φτώχειας και εξαθλίωσης.
Σήμερα με την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης, υπερσυσσώρευσης στα χέρια των λίγων πλούτου και προϊόντων, μπαίνει στη πρώτη γραμμή της πάλης η αναγκαιότητα του Σοσιαλισμού. με μίσος ταξικό . με ταξική ενότητα,να μην υποταχθούμε, να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν. ΟΛΑ!!!
Μπορούμε να ανατρέψουμε την εξουσία τους. Αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμή μας. Σε αυτή τη μάχη απαραίτητη και καθοριστική συμβολή έχει το ΚΚΕ με την 94 χρονη πείρα του και δράση.
Η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, η προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης αναδεικνύεται στη μόνη ρεαλιστική και αναγκαία για να ευημερήσει ο λαός.
Η πρόταση του Κόμματος για αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και μονομερή διαγραφή του χρέους, είναι για το τώρα, αρκεί ο λαός να το αποφασίσει. Είναι ζήτημα συσχετισμών αν η λαϊκή οικογένεια θα συνεχίσει να βουλιάζει στην εξαθλίωση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας ή αν με ταξική οργάνωση θα αντιπαλέψει τα μέτρα, αν περήφανα θα αντεπιτεθεί στα μονοπώλια και με ισχυρό ΚΚΕ θα ανατρέψει την εξουσία τους.
Φωτόπουλος Θ.
