Ο ετήσιος απολογισμός του 2023 της παρούσας Δημοτικής Αρχής, αναφέρεται σε μία περίοδο εκλογικών αναμετρήσεων, αλλαγών στο δημοτικό συμβούλιο, όμως αν μη τι άλλο, αποδεικνύεται ότι υπάρχει συνέχεια των προηγούμενων ετών στην αντιλαϊκή πολιτική του αστικού κράτους σε όλες τις βαθμίδες του.
Πράγματι,
τα στοιχεία που αποτυπώνονται σ’ αυτόν βρίσκονται στην ίδια ρότα με τους
απολογισμούς των προηγούμενων χρόνων. Συντηρούν, δηλαδή, μια κατάσταση με
ελάχιστη ανταπόκριση στις ανάγκες του Μαρουσιώτικου λαού, ενώ ανθεί η
υπερφορολόγησή του για τη λειτουργία του Δήμου.
Αυτό,
άλλωστε, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν, δεδομένου ότι τα απολογιστικά
στοιχεία είναι αμείλικτα.
Για
παράδειγμα, από τα 14.172.201€, που προβλέπονταν για την εκτέλεση έργων, πληρώθηκαν
έργα ύψους μόλις 3.201.772€, ποσοστό 22,6%.
Η ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική θωράκιση της
πόλης προχωράει με βήματα χελώνας.
Απούσα παραμένει η αντισεισμική θωράκιση σχολικών κτηρίων και δημοτικών
χώρων συνάθροισης κοινού. Υπάρχουν
κάποιες «μελέτες στατικού ελέγχου – στατικής ενίσχυσης», όμως στην πράξη
δεν γίνεται τίποτα.
Το μείζον θέμα της ορθολογικής ανακύκλωσης με
διαλογή στην πηγή, έχει προ πολλού μεταλλαχθεί και παραμένει πηγή αφαίμαξης
κεντρικών δημόσιων πόρων με το κόστος αποκομιδής και επεξεργασίας να βαραίνει
υπέρμετρα τα λαϊκά νοικοκυριά. Κατάσταση που θα επιδεινωθεί με την επιβολή,
αναδρομικά από το 2022, και την επικείμενη σταδιακή καταβολή από τους δήμους
του περιβόητου «τέλους ταφής».
Κερδισμένοι
του απολογισμού αναδεικνύονται οι «αναπλάσεις» και «ενεργειακές αναβαθμίσεις»,
η χαρά δηλαδή των εργολάβων.
Τα
ποσά που διατέθηκαν το 2023 σε έργα προτεραιότητας για τα λαϊκά νοικοκυριά και
τους εργαζόμενους στο δήμο κατανεμήθηκαν ως εξής:
1. Από τα 239.119€ για τα 9 έργα της Υπηρεσίας
Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ. Το ίδιο,
άλλωστε, συμβαίνει και με τα 260.000€, που προβλέπονταν για τις μελέτες κ.ά.
2.
Από τα 1.855.669€ για τα 10 έργα της Υπηρεσίας Ύδρευσης – Άρδευσης –
Αποχέτευσης δαπανήθηκαν 633.703€ για δύο μόνο συνεχιζόμενα έργα με τα 571.291€
από αυτά να πηγαίνουν σε έργο ανακατασκευής δικτύου αποχέτευσης. Επίσης, άλλα
196.569€ δαπανήθηκαν για δύο έργα από την Υπηρεσία Τεχνικών Έργων.
3. Από τα ψίχουλα των 17.209€ για τα έργα της
Υπηρεσίας Πρασίνου δεν ξοδεύτηκε ούτε ευρώ. Για τις μελέτες, από τα 292.122€
δαπανήθηκαν 65.598€ για μία μόνο «ειδική εργασία» συντήρησης.
4. Από τα ανεπαρκέστατα 296.278€ για τα έργα
της Υπηρεσίας Πολιτισμού – Αθλητισμού – Κοινωνικής Πολιτικής δαπανήθηκαν
107.306€ για σημειακές παρεμβάσεις σε σχολικές μονάδες. Για μελέτες δε, ούτε
ευρώ.
5. Από τα 4.516.909€ της Υπηρεσίας Τεχνικών
Έργων δαπανήθηκαν για έργα 1.332.460€ με τα μισά, όμως, από αυτά (667.138€) να
διατίθενται για την αντιμετώπιση επικίνδυνου φαινομένου κατολίσθησης. Για τις
μελέτες, από τα 587.409€ δαπανήθηκαν μόνο 139.677€.
6. Τέλος, για τα έργα της Υπηρεσίας
Πολεοδομίας (στην ουσία δεν υπάρχουν έργα αλλά μόνο μελέτες), για τις μελέτες λοιπόν, από τα 1.466.924€ δαπανήθηκαν
μόλις 12.065€ συν 406.108€ για «Αποζημιώσεις σε θιγόμενους από ρυμοτομία».
Τα παραπάνω
απολογιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την τεκμηριωμένη κριτική, που είχε ασκήσει
η Λαϊκή Συσπείρωση κατά τη συζήτηση του αντίστοιχου προϋπολογισμού, καθώς
αποδεικνύουν ότι αυξάνονται οι, ελλιπείς σε κάθε περίπτωση, υπηρεσίες, που μέσω
της ανταποδοτικότητας τροφοδοτούνται από το πενιχρό εισόδημα των λαϊκών νοικοκυριών. Και με ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αυτών να
διατίθεται, σύμφωνα με τις κυβερνητικές κατευθύνσεις των αστικών κομμάτων, με
κριτήριο τα κέρδη των ιδιωτών.
Έχει, όμως, σημασία
να τονίσουμε ότι δεν στεκόμαστε μόνο
στους αριθμούς.
Πρέπει να δούμε και
τι κρύβεται πίσω από αυτούς παίρνοντας υπόψη
ότι δεν αφορούν μόνο στην πολιτική της δημοτικής Αρχής. Η Δημοτική Αρχή Αμπατζόγλου του 2023, όσο και οι προηγούμενες αλλά και η τρέχουσα,
δεν ασκούν αυτόνομη πολιτική.
Υπηρετούν και
υλοποιούν συνειδητά όλες τις κυβερνητικές και ευρωενωσιακές φιλομονοπωλιακές
κατευθύνσεις σε τοπικό αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο, σύμφωνα με το ρόλο του
κέντρου μητροπολιτικής εμβέλειας που έταξε για το Μαρούσι η αστική τάξη. Και
λέμε «συνειδητά» γιατί οι παραπάνω αντιλαϊκές κατευθύνσεις είναι και δικό τους
ιδεολογικοπολιτικό «ευαγγέλιο».
Και να πώς
εκφράζεται αυτό στην πράξη και από τη σημερινή δημοτική Αρχή απέναντι σε
συγκεκριμένα αντιλαϊκά προτάγματα των αστικών κυβερνήσεων:
1ον. Μείωση κρατικής χρηματοδότησης. Αντί να αντιδράσει λέει “μπορώ να τα φέρω
βόλτα και με λιγότερα λεφτά και θα νοικοκυρέψω όσο μπορώ το δήμο”.
2ον. Ανταποδοτικότητα παντού. Βαριά ανταποδοτικότητα στα τέλη καθαριότητας
-ηλεκτροφωτισμού, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στις υπηρεσίες νεκροταφείου
κ.ά.
3ον. Υποβάθμιση εργασιακών σχέσεων. Ενισχύεται η
παρουσία υπαλλήλων πολλών ταχυτήτων στο Δήμο, με σαφείς αρνητικές επιπτώσεις
στα εργασιακά δικαιώματα. Ελαστικές σχέσεις εργασίας και πρόσληψη συμβασιούχων
ορισμένου χρόνου στις περισσότερες υπηρεσίες - όπως τα προγράμματα κοινωφελούς
εργασίας - σε πολλές περιπτώσεις ανειδίκευτων εργατών.
4ον. Ιδιωτικοποίηση
τομέων λειτουργίας του Δήμου. Οι ελλείψεις σε προσωπικό οδηγούν σε
εργολαβίες, που όλο και πληθαίνουν με πρόσθετο κόστος για το λαϊκό
εισόδημα. Τώρα δίνουν και το πράσινο και τη συγκοινωνία σε ιδιώτες
5ον. Προβληματικές και ελλιπείς σχολικές υποδομές. Η κατάσταση σε
δεκάδες σχολικά κτίρια είναι προβληματική έως και επικίνδυνη για την υγεία και
τη σωματική ακεραιότητα μαθητών και εκπαιδευτικών. Δεν υπάρχει διεκδίκηση νέων
κονδυλίων ,τόσο για τις ανάγκες των υφιστάμενων κτιρίων ,όσο και για την
ανέγερση νέων σχολικών συγκροτημάτων.
6ον. Στήριξη στην πράξη των σχεδίων κυβέρνησης-κεφαλαίου για τη μετεγκατάσταση του Καζίνο στο κτήμα Δηλαβέρη και την
εμπορευματοποίηση του δάσους Συγγρού.
Εντέλει, ο
πραγματικός απολογισμός γίνεται έξω από τις αίθουσες συνεδριάσεων με τα πραγματικά δεδομένα της ζωής και των
αναγκών της. Και είναι καταφανέστατα αρνητικός.
Όπως εννοείται
αρνητική είναι και η ψήφος της Λαϊκής Συσπείρωσης απέναντι και σε αυτόν τον
Απολογισμό.